نمی دانم امروزباز دلم هوای نوشتن کرده است نوشتن از زیباترین لحظه زندگی.چند صباحی

است که دل را معبد عشقت نهادم و از فراسوی فاصله ها نگاه مهربانت را بر خود خریدم روزگاری

بود که تنهاییم را با مرغان آسمان تقسیم می نمودم و همراه با بارش باران دل تنهایم را نوازش

می کردم تا اینکه نامت را شنیدم و همانا عشق بزرگت را با دنیای تنهاییم  تعویض نمودم مهربانا

اگر روزی یاد من در قلبت از بین رفت شکایتی ندارم زیرا یاد تو را با خود همراه دارم

نظرات شما عزیزان:

کلبــــه تنهـــــایی!!!

ساعت10:46---15 تير 1391

[وب سایت]

راستی!
‏"دوستی"چقدرمی ارزد؟ قدریک کوه طلا؟
یاکه سنگی سرراه؟
چه تفاوت دارد!
کاش هرقدرکه هست،
ازته دل باشد!

نسیم

ساعت12:47---9 تير 1391

[وب سایت]

قـــــــــــــشنگــ بود....فک کُنم جایی خونده بوده باشم... اما یادمــــــ نِمیاد..... در کُل وِبتم قشنگه ..... خوشـــــ به حالت تبلیغ نداری ..... یه تبلیغ اُفتاده وبم به چه بزرگی..... وب خوشملی داری.... وایــــــــــــــــــــــــ چی گُفتم کُلاً مَ نـــــــــــــــــــــ قاط زدم.....

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: